پاداش ترس از قیامت (قرآن)ترس از قیامت باعث بهره‌مند شدن از پاداش الهی می‌شود. ۱ - آیات دال بر پاداش ترس از قیامتخوف از قیامت، موجب بهره‌مندى از پاداش بهشت: ۱. والّذين يصلون مآ أمر اللّه به أن يوصل ويخشون ربّهم ويخافون سوء الحساب• ... أولك لهم عقبى الدّار• جنَّت عدن يدخلونها ومن صلح من ءابآهم وأزوجهم وذرّيَّتهم والملكة يدخلون عليهم مّن كلّ باب. و آنها كه پيوندهايى را كه خدا به آن امر كرده است برقرار مى‌دارند، و از پروردگارشان مى‌ترسند و از بدى حساب (روز قيامت) بيم دارند. و آنها كه بخاطر ذات (پاك) پروردگارشان شكيبايى مى‌كنند، و نماز را بر پا مى‌دارند، و از آنچه به آنها روزى داده‌ايم، در پنهان و آشكار، انفاق مى‌كنند، و با حسنات، سیئات را از ميان مى‌برند، پايان نيك سراى ديگر از آن آنهاست. باغهاى جاويدان بهشت كه وارد آن مى‌شوند و همچنين پدران و همسران و فرزندان صالح آنها، و فرشتگان از هر درى بر آنان وارد مى‌گردند. ۲. رجال لّاتلهيهم تجرة ولا بيع عن ذكر اللّه وإقام الصّلوة وإيتاء الزّكوة يخافون يوما تتقلّب فيه القلوب والأبصر• ليجزيهم اللّه أحسن ما عملوا ويزيدهم مّن فضله واللّه يرزق من يشاء بغير حساب. مردانى كه نه تجارت و نه معامله، آنها را از یاد خدا و بر پا داشتن نماز و اداى زکات غافل نمى‌كند، آنها از روزى مى‌ترسند كه دلها و چشمها در آن زير و رو مى‌شود! هدف اين است كه خداوند آنها را به بهترين اعمالى كه انجام داده‌اند پاداش دهد و از فضلش بر پاداش آنها بيفزايد، و خداوند هر كس را بخواهد بى حساب روزى مى‌دهد (و از مواهب بى انتهاى خويش بهره‌مند مى‌سازد). ۳. ولمن خاف مقام ربّه جنّتان. و براى كسى كه از مقام پروردگارش بترسد دو باغ بهشت است. " خوف از مقام پروردگار" يا به معنى خوف از مواقف قیامت و حضور در پيشگاه او براى حساب است، و يا به معنى خوف از مقام علمى خدا و مراقبت دائمى او نسبت به همه انسانها است.(در صورت اول مقام اسم مکان است و در صورت دوم مصدر میمی.) برداشت ياد شده بر اين اساس است كه مقصود از «مقام ربّه» روز قيامت باشد. ۴. يوفون بالنّذر ويخافون يوما كان شرّه مستطيرا• مّتّكين فيها على الأراك لايرون فيها شمسا ولا زمهريرا• ودانية عليهم ظللها وذلّلت قطوفها تذليلا• ويطاف عليهم بانية مّن فضّة وأكواب كانت قواريرا• قواريرا من فضّة قدّروها تقديرا• ويسقون فيها كأسا كان مزاجها زنجبيلا• عينا فيها تسمّى سلسبيلا• ويطوف عليهم ولدن مّخلّدون إذا رأيتهم حسبتهم لؤلؤا مّنثورا• وإذا رأيت ثمّ رأيت نعيما وملكا كبيرا• عليهم ثياب سندس خضر وإستبرق وحلّوا أساور من فضّة وسقيهم ربّهم شرابا طهورا• إنّ هذا كان لكم جزاء وكان سعيكم مّشكورا. آنها به نذر خود وفا مى‌كنند، و از روزى كه عذابش گسترده است مى‌ترسند.اين در حالى است كه بر تختهاى زيبا تكيه كرده‌اند، نه آفتاب را در آنجا مى‌بينند، نه سرما را. و در حالى است كه سايه‌هاى آن (درختان بهشتی) بر آنها فرو افتاده، و چيدن ميوه‌هايش بسيار آسان است. و در گرداگرد آنها ظرفهايى از نقره، و قدحهايى بلورين مى‌گردانند (مملو از بهترين غذاها و نوشيدنى‌ها) ظرفهاى بلورينى از نقره! كه آنها را به اندازه لازم آماده كرده‌اند. و در آنجا از جامهايى سيراب مى‌شوند كه لبريز از شراب طهورى است كه با زنجبیل آميخته است. از چشمه‌اى در بهشت كه نامش سلسبیل است. و بر گرد آنها نوجوانانى جاودانى (براى پذیرایی) مى‌گردند كه هر گاه آنها را ببينى گمان مى‌كنى مروارید پراكنده‌اند! و هنگامى كه آنجا را ببينى نعمتها و ملك عظيمى را مى‌بينى! بر اندام آنها (بهشتيان) لباسهايى است از حریر نازك سبز رنگ، و از ديباى ضخيم و با دستبندهايى از نقره تزيين شده‌اند، و پروردگارشان شراب طهور به آنها مى‌نوشاند! اين جزاى شما است و سعى و تلاش شما مورد قدردانى است. ۵. وأمّا من خاف مقام ربّه ونهى النّفس عن الهوى• فإنّ الجنّة هى المأوى. و آن كس كه از مقام پروردگارش خائف بوده و نفس را از هوی باز داشته. بهشت جايگاه او است. ۲ - پانویس۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۷، ص۱۲۹، برگرفته از مقاله «پاداش ترس از قیامت». |